SchoK » SchoK 2025 » projecten

Let op:

Deze pagina wordt op dit moment samengesteld en gebouwd. Dit gaat deels geautomatiseerd, waardoor teksten, titels namen en soorten projecten kunnen verspringen. Het heeft nu geen zin om correcties door te geven.

Right or wrong Installatie van A+B

Klein Zwitserland

Variaties op 2+2=5 in onprettig herkenbare beeldtaal. Lees meer

In onprettig herkenbare beeldtaal, toont dit werk variaties op 2+2=5. Een wiskundige onwaarheid die duidelijk is voor iedereen die bekend is met elementaire rekenkunde. De uitdrukking wordt al sinds 1728 in verschillende contexten gebruikt, en is vooral bekend uit de roman '1984' van George Orwell (geschreven in 1949).
Als een leider zegt "het is nooit gebeurd", dan is het nooit gebeurd. Als hij zegt: "Twee plus twee is vijf", dan is twee plus twee vijf.
Helaas is het tegenwoordig weer erg actueel. Lees minder

(Con)sequenties Installatie met camera's en schermen van AlexP (Alex Prooper & Simone van Dam)

KeK

Kijk naar je voorgangers, kijk naar jezelf, wordt bekeken.

AlexP bestaat uit Alex Prooper en Simone van Dam. Ze maken mediakunst, vaak interactief, die tot nu toe in 12 landen te zien is geweest op festivals, in musea, en in galeries.

Stap naar binnen, kijk naar je voorgangers en kijk naar jezelf. Maar wees je er van bewust dat je zelf ook bekeken gaat worden. Alles wat je doet, heeft consequenties. Lees meer

Paranoïde? Ik? Wie heeft je dat verteld?
In een wereld waarin privacy niet meer is wat het geweest is, moet je steeds meer op je hoede zijn. Sta ik niet net voor een camera op straat in mijn neus te peuteren? Zit mijn haar wel goed? Wat vindt het AI-systeem in de supermarkt ervan als ik te lang met een pakje soepgroenten in mijn handen sta? Of mijn mandje neerzet, en hard wegren?
Kijk, en wordt bekeken. Jaag, en wordt bejaagd. Maar let op. Alles heeft consequenties. Lees minder

Narcistische Mannen Met Macht Installatie met portrettekeningen van Anno van der Heide

vh Maria Troost

Installatie met portrettekeningen van veelal foute politici, door Anno van der Heide en haar opa Jurrien Schuur (1897-1988). Lees meer

“In 2025 lijdt de mensheid nog steeds onder een wereld vol narcistische, volgevreten -veelal mannelijke- leiders. In plaats van gezamenlijk honger en armoede te bestrijden en de aarde te behoeden voor verdere milieurampen, houden deze heren zich uitsluitend bezig met zelfverrijking, onderdrukking en het bestrijden van elkaar.

Toen ik uit pure onmacht dictators tekende en daarvoor krantenfoto's gebruikte, realiseerde ik me plotseling dat mijn opa vroeger ongeveer hetzelfde deed. Een reden om onze tekeningen tijdens Schok gezamenlijk te exposeren, ook al beperkte opa zich niet tot portretten van foute politici, hij tekende ook mensen die hij bewonderde.

Opa Jurrien Schuur (1897-1988) was huisschilder en in zijn vrije tijd een onvermoeibare portrettekenaar. Met krantenfoto's als voorbeeld, tekende hij historisch belangrijke personen, waaronder politici, acteurs en gravinnen. Op zijn antieke schrijfmachine typte hij een korte biografie van de geportretteerde. Vervolgens plakte hij zijn tekeningen op afvalkarton, geknipt uit de dozen van verfblikken. Op de achterkant plakte hij het verhaaltje. Daarna kwam over elke tekening een vel transparant papier dat je moet openslaan.

Op deze manier maakte opa minstens tweeduizend portrettekeningen, die hij in stapels op zolder bewaarde.” Anno van der Heide Lees minder

Geen nummers en cijfers maar drummers en schrijvers Openingsprogramma met muziek en tekst door diverse drummers en schrijvers

de Boet

Bekende SchoK-gezichten laten van zich horen, met improvisaties door drie drummers en korte teksten van schrijvers uit het SchoK-netwerk. Lees meer

Hoewel het deze SchoK - en de openingsavond zelf - met de kwantiteit ook wel weer goed zit, gaat het bij kunst natuurlijk om de kwaliteit! Vandaar dat we het podium geven aan Bas Buissink, Peter van Raamsdonk en Jeroen Sondaar (drummers), en Sylvia Hubers, Sjoerd Kuyper, Lonneke van Heugten, Ruben Vis, Pim te Bokkel, Gert-Jan Kooren, HP Corbee en Elly Stolwijk (schrijvers). Lees minder

Stallhaltung Plus (Beter leven) Installatie met video en objecten van Claudia Breuer

Hoeve Camperduin

Varkens, kippen en mensen in een speelruimte Lees meer

Claudia houdt zich bezig met menselijk gedrag, en in het bijzonder met de relatie tussen mensen en dieren.
Veel van deze thema's komen terug in de video-installatie: Menselijk gedrag dat niet overeenkomt met de gangbare sociale verwachtingen. Een persoon met een dierenmasker, die aan pet play doet of zich bezighoudt met ongebruikelijke seksuele praktijken. Mensen worden vaak veroordeeld voor “niet-normale” praktijken, terwijl ze er niemand kwaad mee doen.
Dan is er de relatie met dieren die we eten. Wat leidt tot de vraag: Waar ligt de grens tussen dieren die we eten en onze huisdieren?
Hoe behandelen we boerderijdieren? Is het genoeg om te zeggen dat ze goed worden gehouden, “Beter leven”, met meer ruimte en iets om mee te spelen voordat ze toch worden gedood?
Met haar video-installatie wil ze de kijker op een speelse manier gevoelig maken voor dit soort thema's.
Lees minder

Fake Fado Falso Fado Performanceregistratie van Cristina Costa

de Boet & Klein Zwitserland

"In Fake Fado Falso Fado zal ik je een onwaar verhaal vertellen, met de waarheid in jouw borst." Lees meer

Speciaal voor SchoK maakt Cristina een performance, geïnspireerd door haar vaderland, zijn tradities en melancholie (zijn fado's) en haar eigen levenservaring.
Deze keer gaat het niet over de vochtigheid van de aarde of de nuances van de natuur, maar over de kleuren van een hart.
Misschien het hare. Misschien het jouwe.
Lees minder

Haus am Gehen (2024) Korte documentairefilm (met nagesprek op vrijdagavond) van Daria Tchapanova

de Boet & Klein Zwitserland

Portret van verschillende kunstenaars en hun werk in een studiogebouw in Wenen. Lees meer

De korte film “Haus am Gehen” portretteert individuele kunstenaars en hun dagelijkse praktijk in een studiogebouw in Wenen.
Sinds 2010 biedt dit pand ruimte aan kunstenaars uit verschillende disciplines, maar het verkeert voortdurend in onzekerheid over de toekomst, omdat het uiteindelijk plaats zal moeten maken voor koopappartementen.

De film belicht deze precaire situatie, met een geluidslandschap dat deze spanningen op een eigenzinnige, dramatische en speelse manier onderstreept. De perspectieven van de kunstenaars onthullen hun unieke ideeën als reactie op de huidige situatie.
“Haus am Gehen” is een onafhankelijke productie - gemaakt, ondersteund en geproduceerd door kunstenaars.
Duitstalig met Engelse ondertiteling. Lees minder

The way we are Korte documentairefilm (met nagesprek op zaterdagavond) van Daria Tchapanova in samenwerking met Cornelia Scheuer & Romy Kolb

de Boet & Klein Zwitserland

Een film over inclusie in de context van onderwijs en mensenrechten. Lees meer

De korte documentaire "The way we are" werpt een kritische blik op onderwijs in Oostenrijk. De film toont dansscènes en studenten die meedoen aan een dansworkshop, en aan de hand van uitspraken van performer Cornelia Scheuer wordt ingegaan op zaken als barrières in de openbare ruimte, de uitsluiting van mensen met een handicap in relatie tot mensenrechten, en het gebrek aan sociale intergratie in het Oostenrijkse onderwijssysteem.
Vertoning van de film in Oostenrijk werd aanvankelijk tegengehouden. Afgelopen mei - twee jaar na verschijnen - is deze uiteindelijk toch te zien geweest in een expositie in Wenen en heeft ze de ‘Ottakringer Art Prize' ontvangen.
Duitstalig met Engelse ondertiteling. Lees minder

Ecce Homo Installatie van Evelien de Jong

de Boet

Kijken en bekeken worden bij de installatie 'Ecce Homo' van Evelien de Jong.

'Ecce Homo', vertaald als 'Zie de mens', een installatie van Evelien de Jong. Hoe worden wij mensen gezien en hoe zien wij de mens? Wat is een mens? Evelien heeft van zichzelf een soort spirituele Avatar gemaakt met een derde oog. Kijken en bekeken worden bij 'Ecce Homo' van Evelien de Jong.
Lees meer

'Ecce Homo', vertaald als 'Zie de mens', is de titel van de installatie die Evelien de Jong dit jaar op SCHOK laat zien.
Hoe worden wij mensen gezien en hoe zien wij de mens? Wat is een mens?
Zijn wij er om gezien te worden? Hoe en wat zien wij dan?
Heel wat levensvragen! Hoe gaan wij daar als mens mee om?
Met dit in het achterhoofd is Evelien hiermee aan de slag gegaan.
Ze heeft van zichzelf een soort van spirituele Avatar gemaakt.
Deze Avatar ziet met haarderde oog vele dingen. Energie die je geeft, komt ook weer terug. Een goede reden om positief te zijn en te doen. De kunst van 'Ecce Homo' geeft. En wij publiek mogen ontvangen.
Lees minder

onvoltooid verleden hut Beeldend bouwwerk van Ferry Jong

Hoek Heereweg/Smeerlaan

Gestaag bouwt Ferry een hut, waarvan hij de vorm ter plekke bepaalt. Lees meer

niets is waar
alles is echt

Lees minder

Weder Opbouw Fotografisch onderzoek van Frits van de Reep

KeK

Een fotografisch onderzoek naar een mede door AI weder opgebouwd beeld, waarbij kenmerkende elementen uit de wederopbouw-architectuur als inspiratie dienen. Lees meer

Een fotografisch onderzoek naar een weder opgebouwdbeeld, waarbij kenmerkende elementen uit de wederopbouw-architectuur als inspiratie dienen. Daarbij worden zowel foto's gemaakt met één van eerste digitale camera's, een beeld gemaakt met een moderne digitale camera en een beeld dat op basis van de voorgaande beelden door AI is opgebouwd in beeldlagen met elkaar gecombineerd, zodat er een nieuw beeld opgebouwd. Lees minder

Too many hands in the sand Installatie met onderdelen op andere locaties van Froso Papadimitriou

Hoeve Camperduin

How can we feel secure while turning a blind eye to deliberate violence against unarmedpopulations, humanitarian crises, exploitation, abuse and oppression—falsely believing in a justice system rooted in discrimination, complacent in the idea that it will always be 'them' and never 'me'? Lees meer

“Wanneer houdt het op een oorlog te zijn?” vroeg hij.

Georganiseerd geweld is een fenomeen dat bij verschillende diersoorten in de natuur wordt waargenomen. Toch merkte cultureel antropoloog Margaret Mead op: “Oorlog is slechts een uitvinding — geen biologische noodzaak.”

Op 16 mei 1986 produceerde een internationale groep wetenschappers in Sevilla, Spanje, de Sevilla-verklaring over Geweld, waarin de opvatting werd weerlegd dat “georganiseerd menselijk geweld biologisch bepaald is”. In 1989 nam UNESCO de verklaring aan voor gebruik in programma's die gericht zijn op vredeseducatie en internationale verstandhouding.

“Oorlog is biologisch mogelijk, maar niet onvermijdelijk, zoals blijkt uit de variatie in het voorkomen en de aard ervan door de tijd en op verschillende plaatsen... Het is wetenschappelijk onjuist te stellen dat oorlog wordt veroorzaakt door ‘instinct' of door één enkele motivatie... Moderne oorlogvoering omvat het institutioneel inzetten van persoonlijke eigenschappen zoals gehoorzaamheid, beïnvloedbaarheid en idealisme; sociale vaardigheden zoals taal; en rationele overwegingen zoals kosten-batenanalyse, planning en informatieverwerking. De technologie van de moderne oorlog heeft eigenschappen die met geweld samenhangen uitvergroot, zowel in de training van strijders als in de voorbereiding van steun voor oorlog onder de bevolking. Door deze uitvergroting worden zulke eigenschappen vaak ten onrechte gezien als de oorzaak van oorlog, in plaats van als het gevolg van het proces.” (Sevilla-verklaring over Geweld 1986)

In de moderne tijd proberen we niet langer alle oorlogen te stoppen en mensenrechten als prioriteit te stellen; onder het mom van bescherming van onschuldigen vormen we allianties, sluiten we verdragen en richten we wereldorganisaties op als waakhonden voor de kwetsbaren.

Maar wat is het nut van al onze inspanningen, als in naam van winst en macht de bescherming van onschuldigen en kwetsbaren wordt opgeofferd?
"Hoe kunnen we ons veilig voelen terwijl we bewust onze ogen sluiten voor doelgericht geweld tegen ongewapende bevolkingsgroepen, humanitaire crises, uitbuiting, misbruik en onderdrukking—en blindelings geloven in een rechtssysteem dat geworteld is in discriminatie, geruststellend in de gedachte dat het altijd ‘hen' zal zijn en nooit 'mij'?"

Kan iemand zich werkelijk veilig voelen in een wereld waarin mensenlevens tot handelswaar zijn gemaakt en hun waarde wordt bepaald door hiËrarchie?

In een tijdperk van ongekende technologische vooruitgang, waarin een machine nu het denken van ons kan overnemen, verliezen wij als mensen het belangrijkste kenmerk dat onze menselijkheid bepaalt: empathie. Lees minder

Geen Paniek, Blijf GALM! Theatrale Poëziepunkshow van GALM

Klein Zwitserland

In eendoorgedraaide wereld, brengt GALM geen mening,maar poëzie –met een punkpunch.In deze show verbinden de vier kunstenaars/muzikanten Apollonia (Alkmaars stadsdichter Lonneke van Heugten, vocalen), Bas Snabilie (drums), Markus Hoogervorst (bas) en Robert Dubois (sax) alle artistieke elementen rondom hun eerste EP, GPBG –Geen Paniek, Blijf GALM! Lees meer

"De zachte krachten zullen zeker winnen in 't eind", schreef dichter Henriëtte Roland Holst al in 1918. GALM vindt dat wat als innig fluisteren te horen is, nu luid versterkt mag worden. In een doorgedraaide wereld waarin iedereen roept, brengen zedaarom geen mening, maar poëzie-met een punkpunch. Hun motto is niet voor niets: Geen Paniek, Blijf GALM! Poëziepunkdie onthutst, kraakten raakt–dát is GALM.

Tijdens deze twintigste editie van SchoK verbinden de vier kunstenaars/muzikanten Apollonia (poëzie en vocalen), Bas Snabilie (drums), Markus Hoogervorst (bas) en Robert Dubois (sax) alle elementen rondom huneerste EP,GPBG. GALM is stijlloos en conformeert zich niet aan grenzen van No Wave, jazznoise, kraut ofartrock. Denk eerder aan een theatralebelevingmet een nieuwerwetse smartlaprockover de teloorgang van dewereld, een dansbaar antwoord op het Kutgedicht van Jules Deelder, films, kostuumsen objecten. Hun galmoureuze afsluiter vanSchoK in 2022 echoot nog na. Wie weet wat er dit keer gaat gebeuren... Geen paniek, blijf GALM! (Lonneke van Heugten, Markus, Robert, Bas Snabilie) Lees minder

Maar aan de andere kant Installatie met tekst van Gert-Jan Kooren

Klimduin

Een installatie over de andere kant van "Maar aan de andere kant".

Op het Klimduin heeft Gert-Jan Kooren borden geplaatst. Ze melden "Maar aan de anderekant", in forse letters. Maar wat ís die andere kant waar de borden het over hebben? En waarom zeggen we het zo vaak? Lees meer

Op het Klimduin staan grote borden, met grote letters. Maar wat ís die "andere kant" waar de borden het over hebben?
De projecten draaien van Gert-Jan Kooren draaien vrijwel altijd om het vriendelijk verwonderd uitlichten van schijnbaar onbelangrijke details. De bijzonderheid en bijzonderheden van het dagelijks leven, noemt hij dat zelf. Ook Maar aan de andere kant, de installatie die hij bij SchoK voor het eerst toont, gaat over doodgewone taal. Taal, die bij nader inzien, toch niet zo gewoon is. Lees minder

Snijlijnen van verbinding 3D installatie in de ruimte en wand, interactief van Gíígja Reynisdóttir

KeK

In het kort: In een wereld vol verandering is het belangrijk om stil te staan bij wat ons verenigt. Mijn installatie, "Snijlijnen van verbinding," gebruikt het plantenrijk als symbool voor menselijke interconnecties. Plantenwortels die ondergronds met elkaar verbonden zijn, weerspiegelen het onzichtbare netwerk dat ons bindt. Net zoals wortels elkaar steun bieden, vormen onze relaties de basis van ons bestaan. Lees meer

In een wereld waar alles voortdurend in beweging is en zekerheden als zand tussen onze vingers lijken weg te glijden, is het belangrijk om stil te staan bij wat ons verenigt. Deze gedachte vormt de kern van mijn installatie, "Snijlijnen van verbinding," waarin ik het plantenrijk gebruik als symbool voor menselijke interconnecties en relaties.

De manier waarop plantenwortels ondergronds met elkaar verbonden zijn, weerspiegelt het onzichtbare netwerk dat ons als mensen verbindt. Net zoals wortels elkaar steun en voeding bieden, vormen onze relaties de basis van ons bestaan en zijn ze stille getuigen van verbondenheid, zelfs wanneer oppervlakkige banden onder druk staan. In deze woelige tijd, waarin de wereld om ons heen verandert, is het belangrijk om te reﬂecteren op hoe deze veranderingen onze menselijke relaties beÏnvloeden en hoe we, net als de natuur, de verbinding opnieuw kunnen opzoeken en versterken.

De installatie "Snijlijnen van verbinding" zal geleidelijk tot stand komen tijdens Schok 2025. Gedurende het evenement ben ik aanwezig om aan de installatie te werken, zodat bezoekers het dynamische proces van de ontwikkeling kunnen volgen. Dit stimuleert interactie en gesprekken over creativiteit en de diepere thema's die ons raken.

Met deze installatie hoop ik een ruimte te creëren waar mensen samen kunnen komen, reﬂecteren en zich verbonden voelen. Het is een uitnodiging om stil te staan bij onze eigen verbindingen en de impact die de wereld om ons heen op ons heeft. Door het stimuleren van reﬂectie en dialoog wil ik bezoekers aanmoedigen om na te denken over wat hen bindt, zowel de zichtbare als de onzichtbare lijnen die ons samenbrengen.

"Snijlijnen van verbinding" is niet alleen een kunstwerk; het is een gesprek, een ruimte voor ontmoeting in een tijd van onzekerheid. Laten we samen stilstaan bij de relaties die ons vormen, en ontdekken hoe we elkaar kunnen ondersteunen, zelfs in de meest uitdagende tijden. Lees minder

Zielspiegelen Fotoproject van Grietje Bouman

KeK

Zielspiegelen gaat over ogen.
Mijn ogen.

Zielspiegelen gaat over ogen. Mijn ogen. Over kijken, bekeken en gezien worden. En natuurlijk over scheel zijn en wel of niet voldoen aan schoonheidsidealen.Lees meer

Als kind probeerde ik mijn gezicht soms te verbergen achter mijn haar zodat de wereld mijn schele oog niet zou zien. Ik had altijd een 'goed' en een 'slecht' oog; alsof mijn schele oog niet gezien moest worden.
Toen ik als kleutertje in het ziekenhuis lag omdat mijn oog recht zou worden gezet kreeg ik mijn eerste pop. Ze had mooie blauwe ogen waarvan er één niet goed open ging. Ik hield niet van poppen maar voelde wel een soort verwantschap met deze... De operatie was overigens niet heel goed gelukt, ik keek maar een klein beetje minder scheel.
Ik leed onder de pesterijen maar het schele oog ging door de jaren heen steeds meer bij mij horen.
Ik las dat in de oude Indiaanse cultuur mensen die scheel zijn als heilig worden gezien omdat zij in twee werelden kunnen kijken. Zou ik op de verkeerde tijd in het verkeerde land geboren zijn? Lees minder